ปัญหาชีวิตคู่ สามีเปลี่ยนไปหลังแต่งงาน หลังแต่งงานไม่เป็นอย่างที่คิด กับอีกสารพัน บลาๆๆ ที่บีบให้เจ้าสาวต้องตื่นจากฝัน แล้วก้าวเข้าสู่โลกแห่งความจริง โลกที่ต้อง รับมือกับปัญหาหลังแต่งงาน

งานแต่งงานที่งดงามเหมือนฝัน ความสนใจของคนรอบข้างที่จ้องมองมาที่คุณราวกับคุณเป็น “เจ้าหญิง” ได้ผ่านไปแล้ว ตอนนี้เหลือเพียงคุณกับเขาที่ต้องดำเนินชีวิตคู่กันต่อไป และนั่นคือจุดเริ่มต้นของปัญหาหลังแต่งงานทั้งหลายแหล่ อะไรที่ไม่เคยเจอ ก็จะได้เจอตอนนี้แหละ

แต่จะดีกว่าไหม ถ้าคุณเจ้าสาวมือใหม่ได้รู้เคล็ดวิชา รับมือกับปัญหาหลังแต่งงาน ฉบับ Expert Tip ที่แพรวเวดดิ้งรวบรวมมาไว้ในสิลต์นี้

1. Wedding Blues ซึมเศร้าหลังงานแต่งผ่านพ้นไป

อาการซึมเศร้าหลังแต่งงานที่ฝรั่งเรียกภาษาบ้านๆ ว่า “Wedding Blues” (ภาษาทางการเรียก Postnuptial Depression) เป็นคำตอบของความเศร้าหลังแต่งงานที่เจ้าสาวหลายคนอาจประสบ  แต่ไม่สามารถนิยามสิ่งที่ ตัวเองเป็นได้ว่าคืออะไร งานแต่งงานงดงามดั่งฝันเพิ่งจบไป  แม้แต่ชุดเจ้าสาวแสนสวยก็จะไม่ใช่ของเราอีกต่อไป สิ่งเหล่านี้ทำให้เจ้าสาวทั้งหลายเกิดความรู้สึกใจหาย จากที่เคยวุ่นวายเตรียมงานมาเป็นปี  บัดนี้เป้าหมายได้สำเร็จลุล่วงไปแล้ว ความรู้สึกราวกับเจ้าหญิงจบลงแล้วเมื่อแขกคนสุดท้ายลากลับ  ทำให้เจ้าสาวหลายคนรู้สึกหดหู่จนถึงกับว่างเปล่า

วิธีรับมือ:

การเตรียมงานแต่งงานเป็นเรื่องวิเศษ  ตราบใดที่คุณไม่ถึงขนาดบ้าคลั่งไปกับมัน  การใช้ชีวิตหนึ่งปีก่อนแต่งงานเพื่อวันเพียงวันเดียวจะทำให้คุณรู้สึกเหมือนสูญเสียกะทันหันเมื่อมันจบลง ควรแบ่งเวลาสำหรับการเตรียมงานและใช้ชีวิตปกติของคุณให้พอดี  จำไว้ว่าปีแรกของการแต่งงานก็ควรเป็นช่วงเวลาที่พิเศษเช่นกัน  อย่ามัวนอยด์จนพลาดเก็บเกี่ยวช่วงเวลาดีๆ ลองจัดปาร์ตี้เล็กๆ  นัดเพื่อนและครอบครัวมาดูรูปถ่ายและวิดีโองานแต่ง หาเวลาว่างในช่วงวันหยุดสั้นๆ ไปเที่ยวใกล้ๆ กันสองคน ไม่ใช่กลับจากฮันนีมูน มาแล้วก็ไม่คิดจะไปไหนอีกเลย  สิ่งนี้จะช่วยให้คุณค่อยๆ ก้าวลงจากจุดพีคในวันแต่งงานได้อย่างไม่หักดิบจนเกินไป

2.เวลาอยู่บ้านคุณเป็นแบบนี้เหรอ!

ผู้หญิงบางคนไม่เคยรู้เลยว่า เวลาอยู่บ้าน ผู้ชายของเธอมีพฤติกรรมการใช้ชีวิตอย่างไร  เตรียมใจไว้เถอะว่า  คุณอาจต้องเจอเรื่องน่าหงุดหงิดหลายเรื่อง อย่างเช่นที่เจ้าสาวป้ายแดงคนหนึ่งเคยช็อกกับพฤติกรรมการใช้ห้องน้ำของคุณสามีมาแล้ว

“เคยได้ยินจากเพื่อนบางคนว่า  สามีไม่ยกฝารองนั่ง  ทำให้เลอะเทอะมาก  สำหรับสามีเรา  แม้จะยกฝารองนั่งขึ้นแล้ว  แต่ด้วยความไม่ระวังก็ทำให้เหลือร่องรอยเลอะตามขอบโถ  บางครั้งตื่นมาเข้าห้องน้ำ กลางดึก  งัวเงียนั่งลงไปก็เลอะ  ทำให้รู้สึกไม่สะดวกใจ ทุกครั้งเมื่อต้องใช้ห้องน้ำต่อ  ต้องคอยเตือนและให้คุณสามีเป็นคนทำความสะอาดเอง  นอกจากนี้ยังชอบนอนกรน  แย่งผ้าห่มกันตอนหลับ  และนิสัยแบบผู้ชายเรื่องอื่นๆ  เช่น  ไม่ค่อยมีระเบียบ  และชอบผัดวันประกันพรุ่งจนต้องตั้งฉายาให้ว่า ‘มิสเตอร์เดี๋ยว’ ”

วิธีรับมือ:

คิดเสียว่านี่แหละคือความแตกต่างของชายหญิงที่พระเจ้าให้มา  และกำหนดให้ชายต้องคู่กับหญิง เพื่อเติมเต็มสิ่งที่อีกฝ่ายไม่มี  เพราะเขาเป็นอย่างนี้จึงต้องมีเราคอยดูแล  แค่เข้าห้องน้ำเลอะเทอะ วางของไม่เป็นที่ เราช่วยเก็บกวาดนิดหน่อยก็เป็นความสุขและความภูมิใจ มองอีกมุมเขาก็ต้องคอยดูแลเราเหมือนกัน  แต่ก่อนเขาไปไหนคนเดียวก็เดินตัวปลิว  พอมีเรา  เขาก็ต้องรอ ต้องคอยถือกระเป๋า ถือของให้  เลิกงานก็ต้องฝ่ารถติดมารับ ซื้อเสบียงมาให้  คอยปกป้องสารพัด  นี่ก็เป็นความภูมิใจของผู้ชายที่ได้ดูแลคนรักเช่นกัน

3. จากมดเรียกพี่ เดี๋ยวนี้ความหวานของเราหายไปไหนหมด!

จากที่เคยโทรหากันเช้า กลางวัน เย็น ก่อนนอน  คุยโทรศัพท์กันทีนานสองนาน  เจอเรื่องอะไรมาตั้งแต่เช้าจดเย็นก็แทบจะบรรยายให้ฟังทุกรายละเอียด  แต่ทำไมแต่งงานแล้วกลับแทบไม่มีเวลาคุยกันเลย  ปัญหาของสามี- ภรรยาคือการหยุดทำอะไรที่เคยทำก่อนแต่งงาน  ไม่มีเดตที่ตื่นเต้นในวันสุดสัปดาห์ ไม่มีกิจกรรมเริ่ดๆ ที่ต่างฝ่ายต่างช่วยกันหามา  ความโรแมนติกที่เคยท่วมท้นหดหายไปกะทันหัน

วิธีรับมือ:

เป็นธรรมดาของทุกคู่รักที่ความหวานจะน้อยลงเมื่อเทียบกับวันแรกๆ ที่จีบกัน  ยิ่งเมื่อเริ่มต้นสร้างครอบครัวในวัยที่หน้าที่การงานกำลังก้าวหน้า ผู้ชายส่วนใหญ่จะยิ่งรู้สึกว่าต้องทุ่มเทให้หนัก เพื่อสร้างความมั่นคงให้กับครอบครัว จนหลายครั้งไม่มีเวลาที่จะอยู่นิ่งๆ ช้าๆ หรือหันมามองหน้าพูดคุยกันเลยก็มี

ในฐานะศรีภริยาที่มีสามีแบบนี้ บอกเลยว่าต้องเพลาๆ เอาการงอน หรือน้อยใจลงให้มากๆ ท่องไว้ว่ากำลังใจคือสิ่งสำคัญที่ช่วยให้คุณสามีหายเหนื่อยได้  และถ้าทำได้ก็ควรหมั่นแฝงความหวานไว้ในทุกวันเวลา แม้เขาจะยุ่งก็ต้องให้รู้ว่าเรานึกถึงเขาอยู่ตลอด เช่น หากต้องออกไปทำงานก่อน ก็แนบกระดาษโน้ตบอกรักหรือให้กำลังใจตามตู้เย็นหรือประตูบ้าน  แค่นี้ก็ช่วยให้เขามีกำลังใจและมีรอยยิ้มไปผจญกับงานหนักแล้วละ

นอกจากนี้ต้องไม่ลืมที่จะกอดและบอกรักกันก่อนนอน  เพื่อย้ำว่าเรายังมีกันเสมอ  และควรมีหนึ่งวันในสัปดาห์ซึ่งเป็นวันที่ครอบครัวจะทำกิจกรรมร่วมกัน  หากในบ้านมีผู้ใหญ่  อาจมีกิจกรรมสร้างความสัมพันธ์ด้วยการร้องคาราโอเกะร่วมกัน  หรือเมื่อมีลูก  ก็ขอความเมตตาจากผู้ใหญ่ฝากลูกอาทิตย์ละวัน  ออกไปดูหนัง  ฟังเพลง  ดินเนอร์ใต้แสงเทียน แล้วอย่าลืมต้องแต่งตัวสวยเซ็กซี่ด้วยนะ  แค่นี้เขาก็ไม่เหลือสายตาไว้แลใครแล้ว

4. ไม่เห็นคุณจะดีขึ้นบ้างเลย!

เพราะเชื่อมั่นว่าความรักเปลี่ยนแปลงทุกสิ่งได้  ผู้หญิงจึงมักคิดว่าผู้ชายของเธอจะดีขึ้น  โดยเฉพาะหลังแต่งงาน เขาจะรักเธอมากขึ้น  จะทำตัวดีขึ้น  แม้สัจธรรมจะสอนว่า ทุกสิ่งเกิดขึ้น  ตั้งอยู่  และดับไป  แต่เชื่อเถอะว่านิสัยบางอย่างของคน  รอให้ตายดับกันไปข้างยังง่ายกว่าให้เขาเปลี่ยนแปลง  แล้วอย่าเอาแต่โทษเขาฝ่ายเดียว แม้แต่นิสัยบางอย่างของตัวเองที่คุณอยากเปลี่ยนจะแย่  สุดท้ายก็ยังเปลี่ยนไม่ได้  หากคาดหวังกับคู่ชีวิตแบบนี้  เตรียมตัวผิดหวังได้เลย

“คนเราเปลี่ยนไม่ได้หรอก  แค่ว่าจะปรับได้มากน้อยแค่ไหน  หลังแต่งงานผู้ชายอาจจะดีขึ้นในแง่ที่พยายามเป็นหัวหน้าครอบครัว  เป็นผู้นำให้มากขึ้น  ผู้หญิงก็อาจเป็นแม่บ้านแม่เรือนขึ้นบ้างจากที่ทำอะไรไม่เป็นเลย  แต่นิสัยส่วนตัวอย่างอื่น  เอาเป็นว่าอย่าไปคาดหวัง  เพราะการแต่งงานไม่ได้ช่วยเปลี่ยนนิสัยที่เป็นมาทั้งชีวิตของคนคนหนึ่งได้หรอก  อย่าไปหวังว่าเขาจะทุ่มเทเวลาและทุกอย่างให้คุณแบบหน้ามือเป็นหลังมือ คุณแต่งงานเพราะรักเขาแบบที่เขาเป็น  เพราะฉะนั้นหลังแต่งงานก็ควรรักเขาในแบบนั้น ไม่ใช่หวังให้ทุกอย่างเปลี่ยนไปตามใจคุณ” คือคำพูดจากปากคำของสามีมือใหม่นายหนึ่ง

วิธีรับมือ:

เมื่อเราตัดสินใจเลือกใครสักคนมาเป็นคู่ชีวิต  สุดท้ายเขาคือคู่ทุกข์คู่ยาก  สิ่งยิ่งใหญ่ของชีวิตคู่คือการมีคนคนหนึ่งที่เราจะบอกเขาได้ทุกเรื่อง  คนที่คอยรับฟังและช่วยเราแก้ปัญหา ซึ่งเราเองก็ต้องเป็นคู่ทุกข์ของเขาเช่นกัน  ดังนั้นนิสัยบางอย่างของเขาที่เราไม่ชอบ  ถ้าไม่ร้ายแรงก็ให้รับรู้ไว้ว่านั่นแหละคือตัวเขา  และพยายามดูแลชีวิตคู่ไปด้วยกัน

5.ทำไมเราไม่เห็นจะมีอะไรเหมือนกันเลย?

เหตุผลที่ได้ยินบ่อยๆ เวลาคนรักเลิกรา หรือสามี- ภรรยาหย่าร้างคือ  “ทัศนคติ ไม่ตรงกัน”  เพราะตอนคบกันเป็นแฟน  ต่างคนต่างมองแต่ข้อดีและพยายามมองข้ามข้อเสียของอีกฝ่าย  แต่ความจริงที่ว่าการเป็นแฟนกับการเป็นสามี- ภรรยานั้นแตกต่างกัน  เมื่อใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน  การมองข้ามข้อเสียต่างๆ เหมือนจะเป็นไปไม่ได้เลย  ฉะนั้นควรท่องไว้ว่าการแต่งงานเป็นเรื่องของการประนีประนอมและการปรับตัว ทัศนคติบางอย่างของอีกฝ่ายไม่มีวันเปลี่ยนมาเหมือนกับทัศนคติของคุณ

ยกตัวอย่างให้เครียดหน่อยก็เช่นเรื่องมุมมองการเมืองที่คุกรุ่นอยู่ในประเทศไทยมานาน มีหลายคู่ที่หย่าร้างกันเพราะเพราะมีความคิดเห็นทางการเมืองไม่ตรงกัน  พูดง่ายๆ คือเชียร์กันคนละฝ่าย  แถมเป็นฝ่ายตรงข้ามกัน  ดูข่าวด้วยกันทีไรเป็นมีเรื่องทะเลาะ  หรือไม่ก็หงุดหงิด  เก็บมาเป็นอารมณ์  และระบายลงกับเรื่องอื่นจนความสัมพันธ์แย่ลงไปด้วย

วิธีรับมือ:

ไม่มีใครมีความเห็นตรงกันไปหมดเสียทุกอย่าง แม้แต่หัวหน้าหรือเพื่อนร่วมงานที่มีความเห็นไม่ตรงกัน เรายังทำงานร่วมกับเขาเหล่านั้นได้เลย  เพียงแต่กับสามี หรือภรรยา  เรายึดติดว่าเขาเป็นของเรา  ต้องเป็นอย่างที่เราต้องการทุกอย่าง  จึงเป็นทุกข์และต้องการเอาชนะจนลืมนึกไปว่า  เขาก็เป็นคนที่มีชีวิตจิตใจคนหนึ่ง เราต้องให้เกียรติเขาเท่ากับหรือมากกว่าคนอื่นด้วยซ้ำ ก็เขาคือคนที่เราต้องแคร์ที่สุดไม่ใช่หรือ

สำหรับคนสองคนที่ตัดสินใจใช้ชีวิตร่วมกัน แน่นอนว่ายังมีตัวแปรอีกมากมายที่ต้องจูน ต้องปรับกัน แต่ถ้ามีความรักเป็นสิ่งเชื่อมโยง หนักนิดเบาหน่อยจะทนกันได้แน่นอน

ที่มาภาพ: Pixabay และ Unsplash

ปัญหา นอกใจแฟน เป็นปัญหาระดับสากลโลกที่มีอยู่ในทุกเชื้อชาติ ทุกสีผิว และทุกเพศ

จากข้อมูลของสมาคมที่ปรึกษาปัญหาครอบครัวและชีวิตคู่แห่งอเมริการะบุว่า กว่า 60% ของคู่ชีวิตทั้งหมด ล้วนเคยประสบปัญหาคู่ครองนอกใจ อย่างน้อย 1 ครั้งในช่วงชีวิตแต่งงาน

เห็นตัวเลขสูงเกินกึ่งแล้วก็อย่าเพิ่งตาโต ถ้าจะบอกว่ามันเป็นเพียงตัวเลขประมาณขั้นต่ำ เนื่องจากว่าไม่ใช่ทุกคนจะยอมรับว่าตนเองหรือคู่ครองของตนเคยนอกใจกันมาก่อน โดยเฉพาะเมื่อยังมีกลุ่มคนที่มีแนวความคิดว่าแค่พูดคุย คบหากับ “กิ๊ก” ไม่เรียกว่าเป็นการนอกใจแต่อย่างใด เพราะยังไม่ได้มีเพศสัมพันธ์กันซะหน่อย

จะว่าไปมุมมองต่อปัญหานอกใจนี้ก็เข้าข่าย คนทำไม่ได้คิด(มาก) แต่คนที่ถูกกระทำ(ไม่ได้ทำ) ไม่ว่าจะเป็นเพศไหน กลับคิดและต่างเห็นพ้องต้องกันว่า ถึงจะเป็นการนอกใจแบบไม่มีเพศสัมพันธ์มาเกี่ยวข้อง แต่ความรุนแรงของมันก็ไม่ต่างอะไรกับการนอกใจแบบมีเพศสัมพันธ์ และเป็นการบ่งบอกว่า “คู่ของเรา” ได้ตัดสินใจลาออกจากชีวิตคู่แล้ว

เพราะการนอกใจในรูปแบบนี้สามารถทำลายความสัมพันธ์ได้ยิ่งกว่าการนอกใจแบบมีเพศสัมพันธ์ ค่าที่มันสร้างความเจ็บปวดให้กับคู่ครองได้มากกว่าการยอมรับตรง ๆ ว่านอกใจเสียอีก

เนื่องด้วยมันเป็นสัญญาณที่บ่งบอกว่าการหลอกลวงนี้เกิดขึ้นอย่างจงใจ ซึ่งถือเป็นหัวใจของการทรยศเลยทีเดียว โดยผู้หญิง 88% จะให้ความสำคัญกับการที่คู่ครองคบหากับคนอื่นมากกว่าการที่คู่ครองมีเพศสัมพันธ์กับคนอื่น ซึ่งนับเป็นตัวเลขที่มากกว่าคำตอบของฝั่งผู้ชายถึง 2 เท่า

แล้วทำไมเมื่อรู้ว่าผลของการนอกใจสร้างความเจ็บปวดให้กับคู่ครองเพียงใดแล้ว คนจำนวนมากถึงยังเลือก นอกใจแฟน กันอีกล่ะ?

17 เหตุผลชวนใจสลายต่อไปนี้ อาจทำให้คุณที่ผ่านพบประสบการณ์แย่ๆ เข้าใจถึงสาเหตุมากขึ้น

1.คนที่นอกใจเป็นพวกหลงตัวเองและต้องการย้ำเตือนความสำคัญของตัวเองไม่มีที่สิ้นสุด

คนประเภทนี้มักจะค้นหาเป้าหมายใหม่ไปเรื่อย ๆ เพื่อให้ตัวเองยังรู้สึกมั่นใจอยู่ จึงมีอาการเหมือนเสพติดการเป็นคนสำคัญที่ต้องการให้คนอื่นคอยช่วยย้ำเตือนความสำคัญของตนเองอย่างไม่มีที่สิ้นสุด เพราะแท้จริงแล้วคนประเภทนี้รู้สึกไม่มั่นใจและมีความมั่นใจในตัวเองต่ำ มันจึงเป็นเรื่องที่ง่ายกว่าสำหรับคนพวกนี้ในการหาคนอื่นมาคอยชื่นชมตัวเองแทนที่จะเผชิญหน้ากับความไม่มั่นใจที่คอยหลอกหลอนตัวเองอยู่

2.คนที่นอกใจมีปัญหาในการควบคุมความต้องการของตนเอง

สัญญาณที่บ่งบอกถึงปัญหาความบกพร่องในการควบคุมความต้องการของตนเองนั้นคือการเสพติด “ความสุข” จากสิ่งต่าง ๆ เช่น สุรา อาหาร หรือการพนัน มากเกินไป ซึ่งการนอกใจก็เป็นอีกรูปแบบหนึ่งของปัญหานี้เช่นกัน แม้แต่เรื่องที่ดูเล็กน้อยอย่างการให้ท่าแบบไม่มีพิษภัยหรือการคบหาที่ไปไกลกว่าคำว่า “เพื่อน” ก็ส่งผลให้คนเหล่านี้ต้องปกปิดความผิดอย่างเลี่ยงไม่ได้

3.คนที่นอกใจเชื่อว่าการมีกิ๊กเป็นเรื่องที่ถูกต้องสำหรับตนเอง

คนประเภทนี้ชอบอ้างว่า “มันไม่ใช่เรื่องเสียหายอะไร คนเรามีชีวิตเพื่อเติมเต็มความต้องการเป็นธรรมชาติ” และข้ออ้างนี้ก็ถูกใช้สร้างความชอบธรรมให้กับพฤติกรรมของคนประเภทนี้ พร้อมกับเหตุผลอีกสารพัดว่าทำไม “เพื่อน” คนนี้หรือการมีคนอื่นถึงสำคัญกับชีวิตของเขา และการคบซ้อนแบบนี้ก็เป็นเรื่องที่ไม่ได้ทำลายความสัมพันธ์แต่อย่างใด

ที่สำคัญคนประเภทนี้ยังเชื่อจริง ๆ อีกว่า ตัวเอง “ไม่ได้เจ้าชู้” และพร้อมจะหาเหตุผลสารพัดมายืนยันตัวเอง ซึ่งเหตุผลอย่างหนึ่งก็คือรายได้ของคนที่นอกใจมากพอที่จะไปมีคนอื่นได้

4.คนที่นอกใจเชื่อว่าตัวเองเป็นคนดีและไม่คิดว่าพฤติกรรมของตนเป็นเรื่องผิด

คนประเภทนี้เชื่อว่าการนอกใจที่เป็นความผิดหมายถึงการมีเพศสัมพันธ์กับคนอื่นที่ไม่ใช่คู่ของตนเท่านั้น และในเมื่อเขาไม่ได้มีเพศสัมพันธ์กับคนอื่น ก็ไม่มีความจำเป็นจะต้องรู้สึกผิดอะไรกับการทำกิจกรรมอื่น ๆ และคิดเพียงแค่ว่าคู่ของตนนั้นคิดมาก ขี้หึง กลัวถูกทิ้ง หรือเจ้ากี้เจ้าการน่ารำคาญ ฯลฯ

คนประเภทนี้จะชอบย้ำว่าตัวเองไม่มีแม้แต่ความคิดที่จะ “ทำผิด” (คือแอบไปมีเพศสัมพันธ์กับคนอื่น) แต่จะเพิกเฉยกับการกระทำอื่น ๆ ที่ก็ถือเป็นการนอกใจทั้งหมด

5.คนที่นอกใจปฏิเสธใครไม่เป็น

คนประเภทนี้มองว่าตนเองเป็นที่พึ่งสำคัญของคนอื่น ไม่ว่าจะเพราะคนอื่นที่ว่านี้ต้องการ “ความช่วยเหลือ” หรือเพราะตัวคนที่นอกใจต้องการรู้สึกเป็นคนสำคัญอยู่ลึก ๆ ก็ตาม

6.คนที่นอกใจไม่ชอบให้คู่ครองคอย “บงการชีวิต”

คนประเภทนี้มักล้มเหลวในการสื่อสารความต้องการของตนเองอย่างถูกวิธี จึงคิดว่าสิ่งที่ตัวเองทำอยู่คือการต่อสู้เพื่ออิสรภาพในชีวิต ทั้งที่แท้จริงแล้วก็ยังติดอยู่กับการถูกบงการ ด้วยการไม่ยอมอ่อนข้อให้กับคู่ของตน คนประเภทนี้ก็เพียงแค่แสดงให้คู่ของตนเห็นว่าขอบเขตของการควบคุมอยู่ตรงไหนเท่านั้น

7.คนที่นอกใจโตมาในสภาพแวดล้อมที่ส่งเสริมการนอกใจ

คนประเภทนี้อาจมีญาติพี่น้องที่มีพฤติกรรมแบบเดียวกันและไม่คิดว่าการนอกใจเป็นเรื่องผิด เมื่อค่านิยมในครอบครัวคือการป้องกันตัวอย่างไร้ความรับผิดชอบและแก้ปัญหาด้วยการโยนความผิด ไม่รับผิด มีความเชื่อผิด ๆ และไม่ยอมรับความจริง คนประเภทนี้ก็ย่อมมีพฤติกรรมไม่ต่างกัน

8.คนที่นอกใจไม่พอใจคู่ของตนเองแต่ไม่แสดงออก

คนประเภทนี้ไม่สามารถแสดงความรู้สึกของตน (โดยเฉพาะความรู้สึกแง่ลบ) ออกมาได้ และมักตามใจคนอื่นเพื่อหลีกหนีปัญหา ดังนั้นมันจึงเป็นเรื่องที่ง่ายกว่าที่จะแสดงตัวเป็น “คนดี” แล้วแอบไปหาที่เติมพลังที่อื่น

9.คนที่นอกใจรู้สึกผิดหวังในความสัมพันธ์หรือในตัวคู่ครอง

คล้ายกับเหตุผลก่อนหน้า คนประเภทนี้จะไม่แสดงออกตรง ๆ เมื่อความโกรธขึ้นมา คนประเภทนี้จะไม่แสดงออกอย่างตรงไปตรงมา ไม่ว่าจะเป็นความผิดหวังในแง่ของชีวิตคู่ที่ไม่เหมือนฝัน หรือคู่ครองที่เปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม การแสดงออกถึงความรู้สึกแง่ลบกับคู่ครองของตนโดยตรงก็ดูจะเสี่ยงเกินไปสำหรับคนประเภทนี้

10.คนที่นอกใจกลัวการผูกมัด

การผูกมัดเป็นสิ่งที่น่ากลัวสำหรับคนประเภทนี้ ที่แม้จะใจใฝ่หาแต่ก็หวาดกลัว มันจึงเป็นเรื่องง่ายกว่าที่จะหามือที่ 3 มาผสมโรงแทนที่จะพูดคุยกับคู่ของตนตรง ๆ คนประเภทนี้จะทำทุกอย่างเพื่อหลีกเลี่ยงความสัมพันธ์ลึกซึ้งและเลือกที่จะคบหาแบบปลอดภัยไว้ก่อน ด้วยความกลัวว่าจะเป็นฝ่ายถูกทิ้ง คนประเภทนี้จึงมักเตรียมทางออกไว้เพื่อให้ตัวเองไม่เสียความรู้สึก เพราะการเป็นฝ่ายทิ้งย่อมรู้สึกดีกว่า

11.คนที่นอกใจเคยพบว่าพ่อแม่ของตนก็นอกใจ

ประสบการณ์แบบนี้ทำให้คนประเภทนี้มองว่าการนอกใจเป็นเรื่องธรรมดา ชีวิตคู่ที่ดีนั้นเป็นเรื่องแปลกประหลาดสำหรับคนประเภทนี้ คนกลุ่มนี้จึงทำตัวใกล้ชิดสนิทสนมกับคนอื่นได้อย่างไม่มีกาลเทศะ ซึ่งก็ถือว่าเป็นการนอกใจเช่นกัน

12.คนที่นอกใจกำลังอยู่ในห้วงทุกข์ของความสูญเสีย

คนประเภทนี้ยังมีใจกับคนรักเก่า (อาจจะเป็นคู่ที่เสียชีวิตไปแล้ว คู่ที่เลิกรากันไป หรือแม้แต่รักแรก) ทำให้คนประเภทนี้ไม่มีความสุขกับความสัมพันธ์ใหม่เมื่อเทียบกับคนเก่าที่ยังอยู่ในใจ

13.คนที่นอกใจมีคู่ครอง(หรือลักษณะความสัมพันธ์)ที่ไม่ตอบสนองความคาดหวัง

คนประเภทนี้อาจมีคู่แต่งงานที่จริงจังและหัวโบราณจนน่าเบื่อ ก็เลยเลือกที่จะไปตีสนิทกับคนอื่นที่สนุกสนาน มีสีสัน และอิสระมากกว่า คนประเภทนี้มักรู้สึกเก็บกดเวลาอยู่กับคู่ครอง แต่จะรู้สึกมีอิสระในการเป็นตัวของตัวเองเมื่ออยู่กับชู้รัก และการได้ปลดปล่อยตัวตนที่เก็บซ่อนไว้ก็เป็นเรื่องที่รู้สึกดีเสียด้วย

14.คนที่นอกใจใฝ่หาความรู้สึกสดใหม่

คนประเภทนี้ต้องการความรู้สึกสดใหม่ในชีวิตที่หาไม่ได้จากที่บ้าน

15.คนที่นอกใจต้องการเปลี่ยนแปลงตัวเอง

คนประเภทนี้เหนื่อยกับการทำตัวเป็นคนดีตลอดเวลา จึงอยากทำเรื่องไม่ดีเพื่อปลดปล่อยตัวเองบ้าง ซึ่งก็เป็นข้ออ้างที่คนประเภทนี้มักเอามาใช้

16.คนที่นอกใจชอบมีความลับ

การมีความลับนั้นเย้ายวนใจและให้ความรู้สึกว่าเป็นฝ่ายมีอำนาจเหนือกว่าในความสัมพันธ์ คนประเภทนี้อาจจะชอบมีความลับตั้งแต่เด็กจนกลายเป็นนิสัย

17.คนที่นอกใจเป็นพวกไม่ยอมโต

ไม่ว่าจะความรู้สึกว่าอยากเป็นเด็กตลอดไป หรือความไม่พร้อมที่จะรับผิดชอบชีวิตของตัวเองแบบผู้ใหญ่ก็ทำให้คนประเภทนี้เลือกที่จะหนีความจริง ทุกความสัมพันธ์ล้วนมีอุปสรรคแต่คนประเภทนี้จะตัดสินใจหนีมากกว่าเผชิญหน้ากับปัญหา

แต่ไม่ว่าคู่ของคุณจะนอกใจคุณเพราะสาเหตุใด การเข้าใจที่มาที่ไปของเขาก็ไม่ใช่เพื่อจุดมุ่งหมายให้คุณ “ยอม” อยู่ตกอยู่ในสถานการณ์อิหลักอิเหลื่อแต่เพียงฝ่ายเดียว แต่มันควรจะเป็นความเข้าใจที่อยู่บนพื้นฐานว่าคุณจะหาทางออกให้กับปัญหาการนอกใจนี้ในทิศทางใด

ให้เวลาเขาปรับเปลี่ยนพฤติกรรรม หรือเดินจากมา

ระดับความต้องการทางเพศ เป็นสิ่งที่ไม่สามารถวัดปริมาณความต้องการจากค่าของฮอร์โมนในกระแสเลือด เหมือนเวลาเราไปเจาะเลือดหาค่าคลอเรสเตอรอล หรือไตรกลีเซอไรด์ได้

ทั้งนี้ในแต่ละคนจะมีระดับความต้องการทางเพศ มากน้อยต่างกันไป โดยความเหมาะสมของความต้องการของแต่ละคนก็ไม่เหมือนกันอีก

ความต้องการทางเพศควรมีแค่ไหน

คำว่า “พอเหมาะ” ไม่อาจบอกได้ว่าเท่าไหร่ เพราะไม่มีค่าฮอร์โมนหรือสารเคมีวัดได้ ขึ้นอยู่กับความพอใจของตนเองและคู่ครอง ความพอเหมาะของคนหนึ่งอาจน้อยไปหรือมากไปสำหรับคนอื่น ๆ ก็ได้ แต่หากวัดจากการมีเพศสัมพันธ์สม่ำเสมอ ซึ่งทำให้มีลูกง่ายในวัยเจริญพันธุ์ ควรมีความต้องการทางเพศอย่างน้อยสัปดาห์ละ 2-3 ครั้ง

ส่วนคนที่มีความต้องการมากทางเพศทุกวัน แต่สามารถควบคุมตนเอง แสดงออกอย่างเหมาะสม เช่น ช่วยตนเองในสถานที่ส่วนตัว ไม่เป็นปัญหากับการทำงาน หรือการสร้างความสัมพันธ์กับคนอื่น ก็ยังเรียกว่ามีความต้องการทางเพศในระดับที่พอเหมาะได้เช่นกัน

แต่สำหรับคนที่มีความต้องการที่เข้าข่ายใช้คำว่า “ไม่เหมาะสม” คือ คนที่มีความต้องการทางเพศมากเกินไป หรือที่เรียกว่า Allosexual โดยไม่สามารถควบคุมอารมณ์ความรู้สึกตนเองได้ ชอบแสดงออกในทางผิด จนเลยเถิดถึงขั้นกระทำผิดกฎหมาย เช่น  ทำอนาจารผู้อื่น หรือชอบโชว์ (Exhibitionist)  กลุ่มนี้ควรได้รับการบำบัดรักษาจากทางแพทย์

เหมาะสมหรือไม่ก็เรื่องหนึ่ง แต่ระดับความต้องการเข้ากันได้รึเปล่า นี่สิที่สำคัญ

ต้องบอกว่าสำหรับคู่ชีวิต ระดับความต้องการทางเพศที่เข้ากันได้ของคนสองคนที่ตัดสินใจใช้ชีวิตคู่ร่วมกันถือเป็นสิ่งสำคัญมาก เพราะหากฝ่ายหนึ่งมีความต้องการทางเพศสูง ในขณะที่อีกฝ่ายมีความต้องการทางเพศต่ำ การสานสัมพันธ์คู่รักก็คงเป็นไปได้ยาก โดยเฉพาะถ้าฝ่ายหนึ่งมีความรู้สึกว่าการมีเซ็กส์เป็นส่วนสำคัญกับชีวิตคู่ ในขณะที่อีกฝ่ายไม่ต้องการมีเซ็กส์เอาซะเลย

แต่เดี๋ยวก่อน ก่อนที่คุณจะเริ่มจิ๊จ๊ะว่า “คู่ฉันมีปัญหาไหม?” แพรวเวดดิ้งแนะนำว่า คุณกับคู่ของคุณควรมีความเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องความต้องการทางเพศในระดับที่ทัดเทียมกันด้วย

และนี่คือ 5 เช็กสิสต์ความเข้าใจ ที่ทุกคู่รักต้องรู้เมื่อเป็นเรื่องเกี่ยวกับ ระดับความต้องการทางเพศ

1.ความเปลี่ยนแปลงของระดับความต้องการทางเพศเป็นเรื่องปกติ

Mayo Clinic ได้ให้ข้อมูลไว้ว่า ความต้องการทางเพศนั้นมีการเปลี่ยนแปลงได้ ซึ่งเป็นผลมาจากช่วงเวลาที่ผ่านไป ผนวกกับปัจจัยแวดล้อมหลาย ๆ อย่างที่อาจส่งผลให้ความต้องการทางเพศลดลง เช่น

ความเครียด ไม่ว่าจะเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นชั่วคราว หรือวิถีชีวิตที่สะสมความเครียดมาเป็นเวลานานก็ส่งผลให้ความต้องการทางเพศลดลงได้

ปัญหาความสัมพันธ์ การทะเลาะ การนอกใจ และการขาดความไว้เนื้อเชื่อใจสามารถส่งผลให้ความต้องการทางเพศลดลงได้

แผลใจ ประสบการณ์ที่ไม่น่าพึงใจในอดีตสามารถส่งผลให้เกิดความเครียดและนำไปสู่ความต้องการทางเพศที่มีระดับผิดปกติได้

อายุ ความต้องการทางเพศอาจเปลี่ยนแปลงไปตามช่วงอายุได้เช่นกัน โดยทั่วไปความต้องการทางเพศจะลดลงเมื่อมีอายุมากขึ้น ซึ่งจะเห็นได้ชัดเจนในเพศหญิงมากกว่าเพศชาย

ความเปลี่ยนแปลงของระบบฮอร์โมน ช่วงหมดประจำเดือน ช่วงการตั้งครรภ์ และการเปลี่ยนแปลงของฮอร์โมนอื่น ๆ ก็ส่งผลกับความต้องการทางเพศได้

การใช้ยา ยารักษาโรคหลายชนิดมีผลข้างเคียงที่ส่งผลต่อความต้องการทางเพศ เช่น ยารักษาโรคเบาหวาน ยารักษาความดัน และยารักษาภูมิแพ้ เป็นต้น

โรคประจำตัวบางอย่าง ผู้ที่มีสุขภาพร่างกายไม่แข็งแรง เป็นโรคเรื้อรัง เช่น โรคข้ออักเสบ โรคระบบหลอดเลือดหัวใจ โรคเบาหวาน ความดัน มะเร็ง อาจส่งผลทำให้ความต้องการทางเพศลดต่ำลงได้

อย่างไรก็ตามปัญหาความต้องการทางเพศต่ำจากอาการเจ็บป่วยนั้น โดยปกติแล้วสามารถรักษาให้หายได้ โดยคุณอาจพบว่าความต้องการทางเพศของคุณกลับสู่ระดับปกติเมื่อเวลาผ่านไปหลังทำการรักษา นอกจากนี้ยังมีวิธีทางธรรมชาติอีกหลายทางที่ช่วยเพิ่มระดับความต้องการทางเพศของคุณได้

2.สารสื่อประสาทในสมอง อีกหนึ่งปัจจัยที่มีผลกับความต้องการทางเพศ

หากพบว่ามีสารซีโรโทนิน (Serotonin ) สูง จะมีความต้องการทางเพศลดลง แต่ถ้ามีสารโดปามีน (Dopamine) และนอร์เอพิเนฟริน (Norepinephrine) ในสมองสูง ความต้องการทางเพศจะเพิ่มขึ้น นอกจากนี้ความแข็งแรงของระบบประสาทสมอง ระบบไหลเวียนโลหิต ก็มีผลต่อระดับความต้องการทางเพศเช่นกัน

3.เชื้อชาติ สิ่งแวดล้อม ชุมชน สังคม และวัฒนธรรม ตัวแปรสำคัญของความต้องการทางเพศ

ในสภาพแวดล้อมที่มีความเข้มงวดเรื่องการแสดงความต้องการทางเพศ อาจทำให้ผู้ที่โตขึ้นมาในสภาพแวดล้อมดังกล่าวมีความต้องการทางเพศที่ลดลง แต่ในทางตรงกันข้าม ผู้ที่อยู่ในสภาพแวดล้อมที่มีสิ่งกระตุ้นทางเพศมาก ก็จะทำให้มีความต้องการทางเพศสูง

เพราะฉะนั้นในคู่ที่เป็นคู่รักข้ามชาติ รักข้ามพรมแดน การจูนความต้องการทางเพศจึงต้องคิดถึงปัจจัยข้อนี้พ่วงเข้าไปด้วย

4.ต้องเข้าใจว่าระดับความต้องการทางเพศที่ไม่เท่ากันสามารถส่งผลกับชีวิตคู่ในระยะยาวได้จริงๆ

บางคู่อาจยอมรอให้คู่รักฟื้นความต้องการทางเพศจนพร้อมจะกลับมาสานสัมพันธ์กันได้ ขณะที่บางคู่อาจยอมอดทนกับคนรักที่มีความต้องการทางเพศต่ำจนแทบจะไม่มีกันเซ็กส์เลย บางคู่อาจเผชิญอุปสรรคในชีวิตจากการไม่มีเซ็กส์เป็นเวลานาน ซึ่งการรักษาความสัมพันธ์ที่ดีนั้นอาจจะเป็นเรื่องยาก ถ้าเซ็กส์เป็นสิ่งสำคัญสำหรับคุณ แต่ไม่ใช่สิ่งที่คู่ของคุณต้องการ

ดังนั้น หากว่าคุณกับคู่ของคุณมีระดับความต้องการทางเพศที่ไม่ตรงกัน การพูดคุยเพื่อปรับตัวและทำความเข้าใจจึงเป็นสิ่งจำเป็นที่อาจช่วยให้ความสัมพันธ์ของคุณดีขึ้นได้โดยที่ไม่มีใครต้องเสียใจ

5.ถ้าคุณรู้สึกว่าการมีเซ็กส์กับคู่ของคุณมีบางอย่างไม่เหมือนเดิมต้องพูดออกมา

การพูดคุยเป็นสิ่งสำคัญในการสานสัมพันธ์รัก โดยเฉพาะเมื่อความต้องการทางเพศของคุณเปลี่ยนไป คุณอาจจะลองเปิดประเด็นด้วยประโยคต่อไปนี้:

“ช่วงนี้ฉันรู้สึกว่าความอยากทำการบ้านเปลี่ยนไป และฉันอยากคุยกับคุณเรื่องนี้สักหน่อย”

“ถ้าคุณรู้สึกว่าฉันไม่เหมือนเดิมตอนที่เรามีอะไรกัน คุณไม่ต้องคิดมากนะ คือสาเหตุมันเป็นเพราะ…..”

“ช่วงหลัง ๆ นี้ฉันรู้สึกไม่ค่อยตื่นเต้นเลย เรามาลองอะไรใหม่ ๆ กันหน่อยมั้ย?”

“ฉันรู้สึกว่าช่วงนี้คุณไม่ค่อยอยากจู๋จี๋กันเท่าไหร่ คุณอยากคุยกันหน่อยมั้ย?”

“เราไม่ได้มีอะไรกันบ่อยเหมือนเมื่อก่อน และฉันอยากให้เรากลับไปเป็นเหมือนเดิม คุณคิดว่ายังไง?”

แต่ถ้าคุณคิดว่าการพูดคุยตรง ๆ ยากเกินไป ลองปรึกษากับที่ปรึกษาครอบครัวหรือนักบำบัดทางเพศดู พวกเขาอาจช่วยให้คุณพูดคุยกับคู่รักและหาทางออกร่วมกันได้ง่ายขึ้น

บางครั้ง ถ้าคุณรู้สึกว่าการมีเซ็กส์มันไม่รู้สึกดีเหมือนเก่าอย่างบอกไม่ถูก การลองทำอะไรใหม่ ๆ เช่น การเปลี่ยนบรรยากาศด้วยการเดทสุดสัปดาห์ การลองท่าร่วมรักที่ไม่เคยลอง หรือการลองของเล่นใหม่ก็อาจช่วยได้เหมือนกัน

ภาพ: https://unsplash.com/