PraewWedding

รักไม่ยอมเปลี่ยนแปลง ของ ผศ.ดร.ธรณ์ ธำรงนาวาสวัสดิ์

• ราวพุทธศตวรรษที่ 4 ชนกลุ่มแรกที่เข้ามาอาศัยอยู่ในพื้นที่ประเทศไอซ์แลนด์ในปัจจุบัน เชื่อกัน ว่าเป็นนักบวชชาวไอริช • พ.ศ. 1417 ชาวไวกิ้งเริ่มเข้ามาตั้งถิ่นฐานในไอซ์แลนด์ • พ.ศ. 2487 ไอซ์แลนด์ประกาศเป็นสาธารณรัฐโดยมีสเวน ปีเยิร์นสซอน เป็นประธานาธิบดีคนแรก • พ.ศ. 2559 ผศ. ดร.ธรณ์กับบุญยรัตน์ ธำรงนาวาสวัสดิ์ สองสามี-ภรรยาจากประเทศไทยที่อยู่ห่างไกลจากไอซ์แลนด์นับพันนับหมื่นกิโลเมตร ได้ไปเยือนเกาะที่ตั้งอยู่ในมหาสมุทรแอตแลนติกตอนเหนือบนพื้นที่ 102,775 ตารางกิโลเมตรแห่งนี้ โดยระหว่างการเดินทางไปยังน้ำตกยักษ์แห่งเวสต์ฟยอร์ด ดร.ธรณ์ ก็ได้โพสต์ภาพคู่กับภรรยาหรือ “หนูดาว”ของเขา โดยมีสายรุ้งเหนือหน้าผาสูงและหินที่เรียงรายอยู่ริมลำธารเบื้องล่างเป็นฉากหลัง ลงในเฟซบุ๊กส่วนตัวพร้อม กับมีข้อความกำกับไว้ว่า “ภาพวันแต่งงานสำคัญ แต่ยิ่งกว่านั้นคือภาพหลังวันแต่งงาน 19 ปี หลังจากงานของเรา ฉันมาถึงสถานที่ที่เคยกระซิบบอก จะพาเธอไปให้ถึงสุดปลายสะพานสายรุ้ง #ไม่มีภาพพรีเวดดิ้ง #มีแต่ภาพโพสต์เวดดิ้ง” “ถ้าฮันนีมูนหมายถึงการไปเที่ยวปัจจุบันคู่ผมยังฮันนีมูนอยู่เลย ไปกันทุก 3 เดือน 6 เดือน” ดร.ธรณ์…ผู้ชายที่รั้งตำแหน่งต่างๆ มากมาย ทั้งรองคณบดีคณะประมง มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ อดีตสมาชิกสภาปฏิรูปแห่งชาติ ไปจนถึงสุดยอดแฟนพันธุ์แท้ของรายการ แฟนพันธุ์แท้ ตอนทะเลไทย กล่าวขึ้นมาท่ามกลางสวนร่มรื่นภายในบ้านย่านเอกมัย  สิ่งที่ไม่ได้พูดถึงทว่าแฝงอยู่ในประโยคนี้ก็คือ แม้การได้เดินทางไปยังที่ต่างๆ ทั่วโลก จะเป็นเป้าหมายสำคัญที่สุดของชีวิตเพราะอยากเห็นโลกให้มากที่สุดก่อนตายแล้ว การท่องเที่ยวยังเป็นหนึ่งในคำมั่นสัญญาที่เขาได้เคยให้ไว้กับผู้หญิงร่างบอบบางที่นั่งยิ้มอยู่ข้างๆ เขาเมื่อเกือบ 20 ปีที่แล้ว “แต่งงานกันนะ รับรองว่าจะเลี้ยงดูให้เหมือนเดิม” “เหมือนเดิม” หมายรวมถึง “การพาไปเที่ยว” ด้วย เป็นข้อเสนอในการร่วมชีวิตกันที่มีจุดเริ่มต้นในช่วงเวลา 2 ปีครึ่งก่อนหน้านั้น เมื่อครั้งที่ ดร.ธรณ์เพิ่งกลับมาจากต่างประเทศ และเริ่มต้นทำงานเป็นอาจารย์ประจำภาควิชาวิทยาศาสตร์ทางทะเล คณะประมง มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ และได้พบกับคุณดาว ที่เวลานั้นยังเป็นนิสิตปี 3 “ครั้งแรกที่เจอกัน ดาวยังไว้ผมสั้นวันนั้นเขาเดินมาหน้าภาค ผมสะดุดตาตรงที่เขาใส่แว่น เพราะผู้หญิงในสเป็คผมจะต้องใส่แว่น” อย่างไรก็ตาม ความสะดุดตาก็เป็นเพียงความรู้สึกวูบวาบที่ผ่านมาแล้วก็ผ่านไปด้วยอาจารย์หนุ่มมีคนรักอยู่แล้ว แต่เมื่อเวลาผ่านไป อาจารย์กับกลุ่มนิสิตร่วมคณะรวมถึงนิสิตสาวแว่นคนนั้นก็มีโอกาสได้ออกภาคสนามอย่างสม่ำเสมอ กอปรกับความรักที่เคยมีได้กลายเป็นอดีต ความประทับใจแรกพบนั้นก็เริ่มงอกเงยมากขึ้นเป็นลำดับ สิ่งที่ทำให้นิสิตคนนี้มีความพิเศษกว่านิสิตคนอื่นๆ คืออะไร “น่าจะนิสัยของเขา ดาวไม่ค่อยเหมือนกับผู้หญิงคนอื่น นิสัยเขาเหมือนผู้ชาย เป็นคนพูดจาตรงไปตรงมา แล้วที่สำคัญที่สุดคือไม่งอน เพราะผมไม่มีเวลาในชีวิตพอจะไปง้อคนอื่นหรอก” ดร.ธรณ์กล่าวพร้อมชูสองแขน “สาระสำคัญลำดับที่สองก็คือ อ่านหนังสือ ข้อนี้สำคัญมากครับ ผมเป็นแฟนกับคนไม่อ่านหนังสือไม่ได้ เพราะชีวิตส่วนใหญ่ผมอ่านหนังสือ ดังนั้นถ้าเกิดไม่อ่านหนังสือแล้วเขาจะทำอะไรล่ะ (หัวเราะ) แล้วคนอ่านหนังสือก็ย่อมจะเข้าใจกัน ดาวเขาก็สามารถอ่านหนังสือเงียบๆ ได้โดยไม่รู้สึกว่าต้องทนอะไร นอกจากนั้นดาวยังเป็นคนที่ผมเดาทางไม่ค่อยถูกว่าเขาจะพูดอะไร คือผมทำงานกับคนเยอะ ผมเลยค่อนข้างเดาทางคนถูก แต่กับคนนี้นี่เดาไม่ถูกเลย เวลาเขาพูดอะไรออกมา ผมจะต้องร้อง ‘เฮ้ย’ อยู่เสมอ เลยรู้สึกว่าดาวเป็นผู้หญิงที่มีอะไรให้ค้นหา นอกจากนั้นเรายังเป็นคน ชอบเที่ยวเหมือนกัน ดาวมาเรียนประมงเพราะเหตุผลเดียวคืออยากเที่ยว ตรงนี้ชัดเจนมาก ตอนเอนทรานซ์เขาเลือกแค่ 2 คณะคือ วนศาสตร์กับประมง เป้าหมายก็คือ อยากเที่ยวภูเขากับอยากเที่ยวทะเล แค่นั้นเอง” คุณดาวสังเกตไหมว่าอาจารย์คนนี้เขารู้สึกพิเศษกับเรา “ต้องรู้สึกบ้างเนอะ (หัวเราะ) ไม่รู้สึกเลยคงไม่ไหว” แล้วเริ่มชัดเจนตอนไหนว่ารักลูกศิษย์คนนี้เข้าแล้ว “ผมไม่ได้ให้ความสำคัญเรื่องความรักนะ ความรักแปลว่าอะไรยังไม่รู้เลย ผมสนใจแค่ว่าคนคนนี้จะสามารถอยู่ด้วยกันตลอดชีวิตได้ไหม อยู่ด้วยกันแล้วชีวิตทั้งเราและเขาจะยังคงเหมือนเดิม ผมเป็นคนไม่เปลี่ยนอะไรอยู่แล้ว เหมือนกับที่ผมตั้งใจจะทำงานด้านทะเลมาตั้งแต่ ม.3” ดร.ธรณ์อธิบาย “แล้วผมก็ไม่เคยใช้คำว่า ‘เลือก’ แต่ใช้คำว่า ‘รอจนกว่ามีโอกาสเจอคนที่เขาคิดว่าจะอยู่กับเราได้ตลอดชีวิต’ ผมคิดเสมอว่าคนเราไม่ควรจะเลือกใครเขาไม่ได้เกิดมาเป็นตัวเลือก คนเราแต่ละคนมีสิทธิ์เท่ากัน ผมไม่ได้เลือกแฟน ผมแค่รอให้แฟนปรากฏตัวขึ้นมา แล้วมั่นใจว่าคนคนนี้จะอยู่กับเราได้ แล้วคำว่า ‘คนที่ใช่’ ของผมไม่ใช่มองตากันสามวันแล้วบอกว่าคนนี้ใช่นะ แต่ต้องผ่านการศึกษาพิจารณาอย่างรอบคอบว่าจะไม่ทำให้เกิดปัญหากับเราในภายภาคหน้าก่อนที่จะตัดสินใจถามว่า เขาคือคนที่ใช่ สำหรับเรา แล้วเราคือคนที่ใช่สำหรับเขาหรือเปล่า ซึ่งสำหรับดาว เราก็เห็นมาตลอดว่าเขาเป็นคนยังไง เลยยิ่งมั่นใจ” และความมั่นใจนี้เองที่นำไปสู่การขอแต่งงานแบบไม่มีปี่มีขลุ่ยหลังจากที่ฝ่ายหญิงเรียนจบได้เพียง 3 วัน ความรู้สึกของคุณดาวในตอนนั้นเป็นอย่างไร “พอเขาบอกว่าแต่งงานกันเถอะ เราก็ตกใจ ยังไม่อยากแต่ง จะไปเรียนต่อต่างประเทศ เขาก็บอกเลยว่า ไม่ต้องไปหรอกจะไปเรียนต่อทำไม กลับมาก็ไม่ต้องทำงานให้แต่งงานเลย” คุณดาวเล่าถึงช่วงนาทีสำคัญก่อนจะพูดต่อด้วยรอยยิ้มว่า “นอกจากนั้นเขาก็บอกว่าจะเลี้ยงดูเราให้เหมือนเดิม หลังแต่งงานแล้วชีวิตจะไม่ต้องเปลี่ยนอะไรเลย เราเลยตกลง แต่เขาต้องชดใช้ด้วยการพาเราไปเที่ยว (หัวเราะ) พอเรียนจบก็หมั้นกันก่อนเพราะที่บ้านให้รอรับปริญญาก่อนถึงจะแต่งงานแล้วเราก็ชอบเป็นคู่หมั้น ชอบคำว่า ‘คู่หมั้น’ ก็เลยให้หมั้นก่อน เพื่อที่จะได้มีช่วงที่เรียกว่า เป็นคู่หมั้นกันสัก 3 - 4 เดือน” อาจารย์เผื่อใจสำหรับความผิดหวังเอาไว้บ้างหรือเปล่า “ไม่เคยเผื่อใจ…ดร.ธรณ์ไม่เคยเผื่อใจเรื่องอะไรเลย ผมเป็นคนมั่นใจในตัวเองสูงเพราะฉะนั้นค่อนข้างมั่นใจ นี่ไม่ใช่รายการนัดเดต ถ้านัดเดตอาจจะต้องมีเผื่อใจ เพราะเราเพิ่งรู้จักเขามาวันสองวัน แต่นี่เราเห็นหน้าเขามาสองปีกว่าแล้ว รู้อยู่แล้วว่านิสัยเขาเป็นอย่างไร ถ้าเขาไม่มีใจเลย แล้วเราจะไปบอกเขาทำไมล่ะ แต่ถ้าเกิดคิดว่าเขาน่าจะยอมรับก็ไม่จำเป็นต้องเผื่อ” ดร.ธรณ์ตอบเสียงดัง “ตอนที่ขอแต่งงาน เขาบอกว่าเขาดูเรามานานแล้ว ตั้งแต่ตอนที่อยู่กับเพื่อน ได้เห็นตัวตนเราเวลาที่ใช้ชีวิตอยู่กับเพื่อน รวมทั้งคิดไว้แล้วว่าเราน่าจะเป็นอย่างไรต่อไป เขาถึงได้มั่นใจในตัวเรา” แล้วจากนั้นคู่อาจารย์ - นิสิตได้ขยับมาเป็นหัวใจของกันและกัน โดยเริ่มต้นสร้างครอบครัวใหม่ร่วมกันที่คอนโดมิเนียมแห่งหนึ่งโดยฝ่ายสามียังคงรักษาคำสัญญาทั้งหมดอย่างเหนียวแน่น โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่อง “ชีวิต ไม่ต้องเปลี่ยนอะไรเลย” เป็นเรื่องที่เหมือนพูดง่าย แต่ทำยากนะครับ เคล็ดลับคืออะไร “ผมเชื่อว่าถ้าคนเราไม่เปลี่ยนมาตั้งแต่ต้นซะแล้ว รักที่เคยหวานตั้งแต่ปีแรกก็จะหวานจนถึงปีต่อๆ ไปได้แน่นอน” ดร.ธรณ์อธิบาย “เราต่างก็ชัดเจนในสิ่งที่ตัวเองเป็นดังนั้นถ้าหากว่าเราเชื่อมั่นในสิ่งที่เห็นหรือสิ่งที่แต่ละคนเป็นได้ตั้งแต่วันแรกแล้ว ยังไงก็อยู่ด้วยกันได้ โดยที่ชีวิตเรายังคงเหมือนเดิม” “ตอนเลือกเรามีสิทธิ์เท่าเทียมกันนะคะดังนั้นก่อนที่จะเลือกเราก็ต้องคิดให้ดี เพราะเขาจะอยู่กับเราไปตลอดชีวิตที่เหลือ ความที่เราเองก็รู้จักกันดีอยู่แล้วว่าแต่ละคนเป็นยังไงพอมาอยู่ด้วยกันเลยไม่ต้องเปลี่ยนอะไร(หัวเราะ) เราอยู่ด้วยกันโดยไม่ต้องปรับตัวเลยเพราะเราสองคนไม่ใช่คนคิดมาก เลยไม่เคยทะเลาะกันแบบใหญ่โต แป๊บเดียวก็จบ ไม่งอนกันหรอก เสียเวลา” ตั้งแต่ใช้ชีวิตด้วยกันมาเคยทะเลาะหนักที่สุดด้วยเรื่องอะไรครับ “ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรหรอกครับ แค่ขับรถหลงทางอยู่ในยุโรป แล้วสมัยก่อนไม่มี GPS ไม่มี Navigator นำทางน่ะครับ ต้องอ่านแผนที่อย่างเดียว จุดที่ผู้หญิงกับผู้ชายทะเลาะกันง่ายที่สุดก็คือ ผู้ชายขับรถแล้วผู้หญิงบอกทาง ไม่มีอะไรมากไปกว่านั้น” […]