คนแปลกหน้าที่คุ้นเคย
ก่อนหน้านี้ไหมไม่เชื่อในการ เจอกันปุ๊บ แล้วคลิกกันปั๊บ แต่สำหรับพี่หยางพอได้มาเจอกันทำให้ไหมรู้สึกว่าว่า เราคุ้ยเคยกับคนคนนี้มากๆ เลย ไม่เหมือนการเจอกันครั้งแรก พอมาเจอตัวจริงก็ค่อนข้างคลิกกันเลย รู้สึกว่ารู้จักคนนี้จังเลย คงเป็นเพราะเราคุยกันมาก่อนหน้านี้ตั้งเกือบปี แม้จะไม่เคยเจอกันเลยก็ตาม
ในที่สุดพรหมก็ลิขิต
ครั้งแรกที่เจอกันพี่เขาก็ชวนทานข้าว ไหมก็ให้เขาเลือกร้าน เป็นการลองใจเขาด้วยล่ะว่าเขาเป็นคนยังไง ปรากฎว่าเขาพาไปร้านข้าวต้มกุ๊ย ก็รู้สึกว่าแตกต่างจากคนอื่นดีนะ เพราะไหมก็ไม่ชอบร้านไฮโซจ๋า เราก็ทานง่ายๆ หลังจากที่เจอข้าวต้มกุ๊ยไปวันนั้น ก็รู้สึกว่าพี่เขาใช่พอสมควร มีอะไรหลายๆ อย่างที่เขาถูกสเปคตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกัน ก็เลยเจอกันบ่อยขึ้น จนหลังจากที่คบกันก็ตกลงกันว่าทุกวันครบรอบเราจะมาฉลองด้วยกันที่ร้านข้าวต้มกุ๊ยร้านนี้
เลื่อนขั้น เขยิบสถานะ
หลังจากที่เราเจอกันที่ร้านข้าวต้มได้ไม่นานพี่หยางก็พาไปทะเล เขาเตรียมตัวอย่างสวยงามเลยกับการขอไหมเป็นแฟน กะว่าไหมต้องเซย์เยสเต็มที่ แต่เปล่าเลย ไหมปฏิเสธ! เพราะยังไม่แน่ใจว่าใช่แล้วหรอ อย่างที่บอกว่าเขาไม่ใช่คนแบบที่เราชอบ แล้วเขาก็ขออีก 2 ครั้ง ซึ่งเราก็ปฎิเสธมาตลอดด้วยรู้สึกว่ายังไม่ใช่ ยังไม่ชัวร์ จนครั้งสุดท้ายที่พี่หยางเขาขอคบกัน เขาบอกว่าถ้ายังไม่ยอมจะโกรธมาก จะโมโหมาก ไหมก็เลย “โอเคๆ เป็นก็ได้ค่ะ” สมควรแก่เวลาแล้ว เราไม่ควรเล่นตัวไปมากกว่านี้ (หัวเราะ)
4 ปี บนเส้นทางแห่งความเข้าใจ
เราคบกันมา 4 ปี มีเถียงกันเป็นปกติ แต่ไม่เคยโกรธกันเกิน 1 วันเลย เพราะไหมเป็นคนใจเย็น ในขณะที่พี่หยางเป็นคนใจร้อน เวลามีปัญหาไหมจะขอนิ่งก่อน ส่วนพี่หยางก็ชอบเคลียร์ให้เข้าใจกัน ทำให้เราไม่เคยทะเลาะกันจริงๆ สักที อย่างความรักครั้งก่อนๆ ไหมจะปล่อยให้ปัญหามันจบไปเอง ไม่ต้องกลับไปพูดถึงอีก ก็จะไม่มีการแก้ไขปัญหา พอมันสะสมมากๆ มันก็ระเบิดทำให้เลิกกัน แต่พอมาคบกับพี่หยางทุกปัญหาก็จะได้รับการแก้ไข ไม่มีสะสมเอาไว้เลย